ایمیل، پست الکترونیکی

پست الکترونیکی از سال ۱۹۹۳ با عبارات email، e-mail و ایمیل فراخوانده می شود و معادل فارسی آن، رایانامه می باشد روش تبادل پیام های دیجیتاکی از یک نویسنده به یک یا چند گیرنده می باشد. ایمیل مدرن در بستر  اینترنت و یا سایر شبکه های رایانه ای فعالیت می کند. رسانه ایمیل پیش از این بدین صورت نبود که نویسنده متن مد نظر خود را بنویسد و به مقصد های خود ارسال نماید و هر زمان که گیرندگان به شبکه اینترنت دسترسی داشتند بتوانند آن را بررسی کنند بلکه فرستنده و گیرنده لزوماً باید هم زمان برخط (آنلاین) می بودند تا در نتیجه بتوانند به صورت پیغام فوری ایمیل را تبادل نمایند. سیستم های امروزی ایمیل بر اساس طرح Store-and-forward معادل ذخیره سازی و ارسال فعالیت می کنند. میزبان ها و یا سرورهای ایمیل پیغام ها را پذیرش، هدایت، تحویل و ذخیره می نمایند و هیچ یک از کاربران و یا رایانه های آن ها ملزوم به روشن و در دسترس بودن همزمان نیستند و تنها نیاز است که به صورت کلی در بازه زمانی ممکنی به سرور میل یا Mail Server متصل شوند و پیغام های خود را ارسال و یا دریافت نمایند. پیش از این، به هرگونه انتقال اسناد الکترونیکی electronic mail یا پست الکترونیک می گویند. برای مثال، نویسندگان متعددی در اوایل دهه ۱۹۷۰ از عبارت (پست الکترونیک) برای شناساندن انتقال اسناد فکس استفاده کرده اند. در نتیجه بررسی اینکه این عبارت برای اولین بار در چه دوره ای به معنای امروزی خود به کار رفته است، امری دشوار می باشد.

ایمیل

یک پیام ایمیل اینترنتی از سه بخش فضا یا (پاکت) پیام، (عنوان) پیام و (متن) یا بدنه پیام تشکیل می شود. عنوان یا به صورت تخصصی Header متفاوت از subject یا موضوع عمومی که می شناسید می باشد، Header پیام دربرگیرنده اطلاعات کنترلی می باشد که حداقل شامل نشانی ایمیل صادر کننده و نشانی یک یا چند گیرنده می باشد. البته معمولاً اطلاعات توضیحی دیگری مانند subject یا موضوع ایمیل و نشانی روز و زمان ایجاد پیام نیز به عنوان پیام افزوده می شود.